ONS VERHAAL 

Door onze eigen ervaringen en onze krachten te bundelen maken wij verschil in het leven van mensen die, om wat voor reden dan ook, (tijdelijk) hulp nodig hebben. In 2016 zijn wij gestart met ons logeergezin. Inmiddels is onze onderneming uitgegroeid tot een zelfstandige zorgorganisatie met kleinschalige opvangmogelijkheden en dagbestedingsactiviteiten. Binnenkort wordt ons zorgaanbod uitgebreid met een fasehuis.

Wij weten als geen ander wat voor positieve invloed een fijne leefomgeving heeft op het leven van een jeugdige. Dit omdat één van ons zelf op jonge leeftijd uit huis is geplaatst. 

Lotte (1984): Vanaf jongs af aan heb ik met kinderen willen werken. Als klein meisje droomde ik van een baan in de kraamzorg, later veranderde dit naar werken op een kinderdagverblijf en uiteindelijk was het mijn doel om bij de kinderbescherming aan de slag te gaan. Het was dan ook voor mij een logische stap om een Sociaal Pedagogische opleiding te volgen. Door mijn opleiding (afgerond in 2004) heb ik werkervaring met moeilijk lerende  en -opvoedbare kinderen, heb in een  jeugdgevangenis gewerkt en heb ik in Roemenië in een opvang  voor  straatkinderen gewerkt. Door mijn ervaring in het werkveld ben ik mij gaan realiseren dat het helemaal niet vanzelfsprekend is om op te groeien in liefde, veiligheid en geborgenheid. Iets wat ik zelf wel in mijn jeugd heb mogen ervaren. Pas als je met eigen ogen ziet wat voor invloed het heeft op welke plek je wieg staat, besef je je des temeer hoe dankbaar je jezelf mag prijzen dat je bent opgegroeid in een beschermde, liefdevolle omgeving. 

Jeremy (1980): Ik ben één van de kinderen die zijn jeugd in pleeggezinnen, crisisgezinnen en instellingen heeft doorgebracht  en hierdoor  als geen ander  weet wat het met je doet  om niet thuis op te  kunnen groeien. Vanaf mijn derde ben ik uit huis geplaatst. In totaal heb ik in acht verschillende crisisgezinnen, tehuizen, pleeggezinnen en internaten gewoond (de logeergezinnen heb ik hierbij niet meegeteld). Het enige wat je als kind wilt is naar huis, naar je ouders. Ook als zij niet (goed) voor je kunnen zorgen. Het missen van veiligheid en geborgenheid heeft mij getekend. Als kind voel je je teveel. Je bent nooit eigen. Hoe hard je je best ook doet. Ondanks de vele verhuizingen heb ik plekken gehad waar ik het heel fijn heb gehad.  Ik heb van elke plek waar ik heb gewoond geleerd en heb geen wrok over mijn verleden. Eerlijk gezegd weet ik ook niet beter. Het heeft mij sterker gemaakt en gehard.  Ondanks alles sta  ik positief  in het  leven.  Eén van de mensen waar ik verbleef, en waar ik nu nog steeds een hechte band mee heb, heeft ooit tegen mij gezegd: "Alles wat er in je leven gebeurt ben jezelf bij". Hij bedoelde hiermee dat je zelf bepaald op wat voor manier je omgaat met datgene wat jou is aangedaan. Je bepaald zelf of dit een positieve of negatieve invloed heeft  op de rest van je leven.  Dit heb ik  altijd voor ogen gehouden. Dit is wat mij heeft gevormd.  Dit is dan ook wat ik kinderen die bij ons komen mee geef. Ik wil ze laten zien dat ondanks wat je hebt meegemaakt, je altijd je doelen kan bereiken. Dat je het positieve uit het leven moet halen, wat je ook is aangedaan, al lijkt het soms uitzichtloos. Je hoeft niet te mislukken in het leven door wat je hebt meegemaakt. Je bepaalt zelf het pad dat voor je ligt, zelfs als de start van je leven niet zo goed is geweest. Allebei  voelen wij de behoefte om iets te doen voor kinderen die in dezelfde situatie zitten als ik ooit heb gezeten. Hier maken wij ons samen sterk voor! 

Het starten in 2016 van een logeeropvang, wat inmiddels is uitgegroeid tot een veelzijdige zorgonderneming, is onze manier om iets te betekenen voor hen die (even) niet thuis kunnen zijn. Wij willen kinderen iets meegeven zodat zij, als ze onze leeftijd hebben, er met een fijn gevoel op terug kunnen kijken. Dat zij zich welkom en veilig hebben gevoeld. Dat is iets wat wij voor ieder kind willen.